Jan van Asseldonk, Gijs Colen en Lau Huijbers besloten in januari 1961 dat het er nu maar eens van moest komen: In de wetenschap dat er wel belangstelling was, zochten zij naar leeftijdsgenoten die er ook zo over dachten. Samen met Anton Penninx ging Jan van Asseldonk in de vroege avond van 10 februari in de weer om 25 ‘Vetleren Medailles’ te maken. Deze zouden op zaterdag 11 februari bij De Keizer voor het bedrag van ƒ 2,50 aan de man worden gebracht. Op die bewuste avond toog Jan in boerenkiel naar De Keizer, liep naar een tafel die op het toneel stond en waar zijn kornuiten om heen stonden en kwakte de hele pak medailles, die ingepakt waren in de Helmondse Courant, op tafel.

De eerste weeën dienden zich aan. De aanwezigen moesten eerst instemmen met de oprichting, waarbij Jan als eerste voorzitter werd aangewezen en dus de eerste medaille kreeg omgehangen. De verkoop kon beginnen en het eerste besluit werd genomen: Kopers van de medaille zouden tot oprichter worden bestempeld. Lau werd de tweede medaille omgehangen en, omdat hij toevallig een stompje potlood uit zijn broekzak viste, werd hij meteen tot secretaris gebombardeerd. Jan Colen was de eerste die een knaak op tafel legde en kreeg daarom de baan als penningmeester toegewezen. Ondertussen begon Lau op de achterkant van een bierviltje de namen op te schrijven: Anton Penninx, Jan Pennings, Gijs Colen, Jan Moors etc.

Omdat het de gedachte was om een Carnavalsfeest voor groot Gemert te maken, werd ook bij enkele aanwezigen uit Handel en De Mortel de Vetleren Medaille omgehangen. Uit Elsendorp was niemand aanwezig.

Burgemeester De Bekker, die toevallig ook tot de betalenden behoorde, werd als erevoorzitter gevraagd en op het moment dat hij daar positief op reageerde, voelden de aanwezigen zich echt officieel: De geboorte van De Drumknaauwers was een feit! In 1967 is de vereniging qua rechtsvorm omgezet in de stichting zoals we die vandaag de dag nog kennen. Een stichting kan géén ‘leden’ hebben en dus is het heffen van een ‘contributie’ niet mogelijk.

G.C.S. de Drumknaauwers (1961) heeft géén vaste residentie maar bezoekt, waar mogelijk, alle Gemertse Horecagelegenheden tijdens de dweiltochten met Carnaval.

De andere Carnavalsverenigingen in Waeverstad hebben géén Prins maar een Grootvorst.