In de leeftijd van bijna 78 jaar is, een goede week na carnaval, Jacques Scheepers overleden. Jacques was in de jaren 80 en begin jaren 90 erg actief binnen de Drumknaauwers. Hij zette zich in voor o.a. de jeugd en de carnavalskrant. Hij was een van de kartrekkers van de bonte avonden, en was korte tijd zelfs voorzitter. Uit handen van Mary Verbruggen is hij destijds in 1990 onderscheiden met een Drumknaauwerke.
Sinds de jaren 90, hebben we hem niet meer zoveel gezien, maar Zoon Rob Scheepers en Schoonzoon Jos Jonkers zijn bekende namen in (muzikaal) Waeverstad, die ongetwijfeld het carnavalsvirus van hem hebben meegekregen.
Met toestemming van de direkte familie, plaatsen we hier de tekst uit het prentje van Jacques;
“Ons pap was een Bourgondiër in hart en nieren.
Hij kon erg genieten van het leven in al z’n facetten, van met zorg bereide spijzen, een goed glas wijn en zijn sigaretje. Het liefst in (groot) gezelschap. Als er thuis een feestje georganiseerd werd, dan was hij helemaal in zijn element. Iedereen was welkom en er werd groot uitgepakt. Het mocht aan niets ontbreken. Hij genoot ervan om dit samen te doen met Pieta, ons mam. Zij was zijn grote steun en toeverlaat. Ze runde het gezin, zorgde dat hij overal beslagen ten ijs kwam en wist gasten steevast te trakteren op heerlijke gerechtjes. Samen stonden ze altijd voor iedereen klaar en samen gingen ze overal naar toe.
Ons pap was ook een actieve man. Als technisch adviseur werkte hij dag en nacht. Overdag was hij op pad om dingen in goede banen te leiden, ’s avonds en ’s nachts om alles uit te werken.
In zijn spaarzame vrije tijd droeg hij zijn steentje bij in het verenigingsleven en een tijd lang ook in de politiek. Het was een perfectionist pur sang en hij regelde alles weliswaar tot in de puntjes, maar legde daarmee de lat ook voor anderen hoog. Het was zeker geen gemakkelijke man, al was er veel respect voor hem en konden mensen vaak met ’m lezen en schrijven als het ijs eenmaal gebroken was. Humor, nuance en kennis speelden daarbij een belangrijke rol.
Hij was trots én eigenwijs en liet zich niet zomaar iets op de mouw spelden.
De laatste twaalf jaar bracht hij door in ‘reservetijd’, nadat hij een aneurysma overleefde. Het is een periode waarin hij stukje bij beetje die dingen inleverde die voor hem het leven juist zo de moeite waard maakten. Het overlijden van ons mam kwam plots en paste niet in de route die hij had uitgestippeld, vanuit hun nieuwe thuis aan de Nieuwe Biezen. Langzaamaan werd ook werken steeds lastiger. Daarmee verdween veel afleiding, het contact met andere mensen en de financiële ruimte om uitbundig te leven. Ons pap wilde wel ouder worden, maar niet afhankelijk van anderen zijn. Hij wilde zélf overal kunnen gaan en staan en ook zo gezien worden. Zijn nieren lieten hem echter steeds meer in de steek en uiteindelijk kon hij dat ook zelf niet meer ontkennen. Woensdag hebben we samen nog een hele waardevolle avond gehad, waarna hij donderdagochtend in alle rust is ingeslapen. Hier had hij alleen maar van kunnen dromen.”
Hanneke & Jos, Rob & Saskia Irene & Jeffrey, Daphne & Luuk, Isa, Milan, Max, Jip
Namens G.C.S. de Drumknaauwers, wensen wij jullie veel sterkte bij het verwerken van dit verlies. Koester de fijne momenten die jullie samen hebben gedeeld. Wij herinneren hem als een charismatische bestuurder, waarbij zijn beslissingen niet altijd even populair waren, maar achteraf wel de juiste bleken te zijn. Dit maakt hem een visionair.